Het is zomaar een tip van een van de banenbemiddelaars die Cobouw sprak voor dit verhaal. Recruiters. Headhunters. Executive search, zo u wilt. Ze barsten van het werk. Een jaar geleden begon de markt ineens aan te trekken. Sindsdien is de vacaturemarkt met “300 procent gegroeid”. Of zoals Maarten Schouten van YER het zegt: “De war on talent is on.”

Minimaal hbo, anders val je direct af

Ballast Nedam is flink op jacht en bereid flink de portemonnee te trekken. En BAM ook, zeggen meerdere recruiters. Niet iedereen valt overigens in de categorie gewild. Vooral rond ervaren hoger opgeleiden is het dringen geblazen. De rest heeft pech gehad. “Ondanks de schaarste stellen bouwbedrijven harde eisen”, zegt één van de wervers. “Minimaal hbo. Anders val je direct af.”

Jurgen Pauwels, arbeidsbemiddelaar en partner bij Duxnova (Executive Search in bouw, infra en vastgoed), bevestigt de gekte op de arbeidsmarkt. “Sinds eind vorig jaar is het aantal aanvragen flink gegroeid en veranderde de wereld drastisch. We knijpen nu onze handen dicht als we een of twee geschikte kandidaten kunnen vinden voor een baan, waar we er vorig jaar nog vier of vijf hadden.”

Headhunter Pauwels richt zich op de bovenkant van de markt met salarissen tussen de 70 en 150.000 euro per jaar. “Er is al veel gemuteerd in projectontwikkelingsland. Nagenoeg alle kandidaten hebben net een overstap gemaakt. Echt bizar. Ik schat dat 70 procent van alle high potentials kortgeleden een nieuw onderkomen vond.”

Hij baseert zich op LinkedIn, waar gebruikers hun arbeidsgeschiedenis, meestal bijhouden. Een veelgebruikte bron voor het vinden van geschikte kandidaten. “Als iemand net een nieuwe baan heeft, is de motivatie om hem of haar te benaderen wel erg laag.”

De pareltjes van de sector

Toch zijn ze er nog wel. De “Messi’s” (miljoenenspeler van Barcelona) van de bouw, waar iedereen op aast. Schouten van YER, uitsluitend 100.000 plus-functies, die ‘scout’ voor kleinere en grotere bouwbedrijven in Nederland, kent er wel een paar: “Mensen met vijf of tien jaar werkervaring. Hbo’ers of nog hoger opgeleide jongeren die op eigen kracht bliksemsnel carrière maken.”

Maar allemaal zeggen ze het. Het is goed zoeken geblazen. En dat leidt tot de gekste taferelen. Of liever gezegd: tot misschien wel onwenselijke taferelen. Schouten: “Het is weer een kandidatenmarkt. Iemand die we benaderen heeft soms wel drie, vier of vijf opties. Aannemers weten dat ook van elkaar, het wereldje is klein. Met als gevolg dat er vaker iemand in een laat stadium nog voor onze neus wordt weggekaapt voor 1000 euro per maand meer.”

7500 euro voor een gewone uitvoerder

Willem Molengraaf (34), partner bij Meussen van Ralen, (richt zich op functies met salarissen tussen de 70 en 150.000 per jaar) heeft zijn telefoon vol met telefoonnummers van bouwdirecteuren, uitvoerders en managers. Ook hij ziet bouwbedrijven strooien met exorbitant hoge salarissen, grotere auto’s en betere arbeidsvoorwaarden. Geen gezonde zaak, vindt hij, koopgedrag. 

“Centjes zijn een dissatisfier, als dat de motivatie is om ergens wel of niet te gaan werken… Wij maken mee dat er voor een gewone uitvoerder 7500 euro per maand wordt neergeteld op projectbasis. Dit is normaal een directiesalaris en ga je ook niet vaak horen, maar alleen al het feit dat dit nu betaald wordt.”

Pauwels van Duxnova heeft de nodige ervaring met trajecten die soms maanden duren. Toch wordt ook hij weleens onaangenaam verrast tijdens het ‘spel van de verleiding’. “Dan worden we plots overtroefd door een andere werkgever die later in het traject is ingestapt. Of recruiters van het ene grote bouwbedrijf benaderen rechtstreeks mensen van de concurrent; wat je nu verdient kan 1000 euro of meer worden. Dan ben je op slopershoogte met elkaar.”

Agressief werven tijdens kantooruren

Ook de manier van benaderen wordt steeds agressiever, ziet Molengraaf. “Er zijn partijen die zo brutaal zijn om iemand gewoon rechtstreeks op het toestelnummer van zijn werk te bellen. Alsof je een vrouw die je voor het eerst ontmoet in de kroeg direct vraagt of ze met je naar bed wilt. Ik vind dat niet getuigen van enig fatsoen.”

De gekte op de banenmarkt is mede ingegeven door het aantal eenpitters (gelukzoekers) op de markt. “Die schieten als paddenstoelen uit de grond. En waar je zou verwachten dat populaire werknemers blij zijn met alle carrièremogelijkheden die ze op zich krijgen afgevuurd, is nu zelfs ook het tegendeel waar.

Molengraaf: “Ik heb veel vrienden in de bouw die dit overkomt. Ik haal LinkedIn eraf, zeggen zij. Ze willen niet meer gevonden worden.”

500 vacatures bij VolkerWessels, 200 bij BAM

Hoe loopt dit af? Wordt de strijd nog heviger? En wat als het zo doorgaat. Recruiters waarschuwen bouwers niet in de mallemolen van hoge salarissen en onethisch kapersgedrag mee te gaan.

Feit is echter dat de zoektocht van bouwers naar nieuw personeel nog lang niet voorbij is. De twee grootste bouwers in Nederland zijn samen alleen al goed voor zevenhonderd openstaande vacatures. BAM telt er tweehonderd, VolkerWessels zelfs vijfhonderd. 

“Het gaat met name om hoger opgeleid technisch personeel zoals werkvoorbereiders, projectcoördinatoren, projectleiders, uitvoerders en nieuwe functies zoals BIM-modelleurs of tendermanagers”, laat een woordvoerder van VolkerWessels weten.

Daarmee is de kous nog niet af. Ook TBI heeft 238 openstaande vacatures. Strukton? 149. Heijmans? 60? Het einde lijkt zoek. Temeer omdat de cijfers van Ballast Nedam er ook niet om zullen liegen, afgaande op wat de recruiters Cobouw zeggen. Temeer omdat er tijdens de crisis nauwelijks is geïnvesteerd in starters op de markt.

Schouten van YER: “Die zijn niet aan te slepen. Veel van hen verkiezen namelijk ook bedrijven als Philips en ASML boven de bouw. Hoe wij ze benaderen? We organiseren evenementen. Gaan met ze paintballen, dan de bus in en pizza eten.”

Onverantwoord en risicovol

Paniek? Nee, dat is volgens Schouten nog niet het geval. “In 2006 kon bij wijze van spreken iedereen die Nederlands sprak en recht uit de ogen keek, zo aan het werk. In die fase zitten we nog niet. Bouwers denken nu anders: als we de mensen niet hebben, nemen we gewoon het werk niet aan.”

Molengraaf van Meussen van Ralen besluit dat de bouw moet oppassen dat het zichzelf niet ten gronde richt. “De bouw kan zich salarissen van 7500 euro voor een uitvoerder niet permitteren. Daarmee maak je de markt kapot. Belgische bedrijven zoals Besix hebben hier minder last van. Maar goed, dat is ook een goede klant van ons.”

BAM herkent zich niet in het beeld dat de bouwer buitensporig hoge salarissen inzet om goede mensen aan te trekken. “BAM kent, zo kan ik uit eigen ervaring getuigen, uitstekende primaire en secundaire arbeidsvoorwaarden. Dat is niet tijdelijk of iets van nu, maar bestendig beleid”, laat woordvoerder Arno Pronk weten. Hij heeft ook niet het gevoel dat andere bedrijven zijn collega’s “wegkapen”. “Wij zien wel dat oud-collega’s weer bij BAM terugkomen. In ons personeelsblad BAMbreed hebben we zelfs de column ‘Welkom terug!’”